Dag 22 oude stad Polonnaruwa

Vanochtend op tijd met bus vertrokken naar oude stad. Bij uitstappen van de bus, werd ons een fiets aangeboden. Na wat onderhandelingen, op de fiets naar de oude stad.

Betreft eigenlijk vooral ruïnes uit de periode 1050 - 1200. 

5 uur met fiets allerlei oude gebouwen bekeken.

Eerst naar het paleis met 7 verdiepingen van koning Parakramabahu (1153 - 1186) met 1000 kamers. In museum staat een replica.

Er bevinden zich veel Boeddha beelden en enkele Stoepa's op het terrein.

Stoepa's zijn te vergelijken met piramides. Stoepa's zijn koepelvormig. De koepel is verschillende meters dik. Er is geen ingang.

Een stoepa staat symbool als verbinding tussen de hemel, aarde en onderwereld. In de stoepa's werden as en relieken bewaard en de vorm is ontstaan van het Boeddhisme uit India. 

De quadrangle (vierkant) is de plaats waar de meeste religieuze gebouwen staan. In 1 van de tempels is een tijd de gouden tand van Boeddha bewaard. Verder ligt er een gigantische steen met inscripties, die over een afstand van 100 km uit Minhintale is gesleept.

Wat bij ons de meeste indruk heeft gemaakt, is de Gal Vihara. 

De Gal Vihara wordt als een van de mooiste monumenten van Sri Lanka beschouwd. Onbekende kunstenaars hebben in een rotswand vier enorme Boeddhabeelden uitgehouwen, waaronder een majestueuze, 14 m lange liggende Boeddha.  De beeldhouwer heeft meesterlijk gebruikgemaakt van de kenmerken van het materiaal: de donkere lagen in het gesteente accentueren de subtiel vormgegeven gelaatstrekken van Boeddha op het moment dat hij intreedt in het nirvana, waardoor het beeld een haast bovenaardse schoonheid bezit. Eén onzuiverheid in het gesteente kon de kunstenaar echter niet natuurgetrouw in het geheel verwerken: een lichte lijn loopt als een litteken over de kin van Boeddha. Het ongeëvenaarde vakmanschap waarmee elk detail-inclusief het kussen - is weergegeven, doet gemakkelijk vergeten voor welke moeilijkheden de kunstenaar moet hebben gestaan.  Gal Vihara straalt zowel emotionele kracht als uitzonderlijke sereniteit uit.

We zijn ook de bekende gele bus weer tegengekomen. We weten inmiddels dat die niet bestemd is voor bananenschillen.

Het was een prachtige culturele dag, met veel mooie indrukken, afgesloten met de inmiddels vertrouwde rijst en curry, bij een andere local. Ook hier staat vrouw in keuken en man en kinderen in de bediening. Was niet zo uitgebreid als gisterenavond, maar net zo smaakvol. De eigenaar bod aan ons gratis met tuktuk naar hotel te brengen. We hadden genoeg beweging gehad en maakten daar graag gebruik van.