Dag 5 Trein naar Walgama

Elke dag heeft zo zijn verhalen. Verwachting is dat na een paar dagen, deze verhalen gewoon gaan worden. Nu vallen ze nog op!

Vanmorgen werd na het ontbijt, vlak voordat we vertrokken op de deur geklopt. Stond daar de eigenaar te glimlachen en zei dat we zulke vriendelijke mensen waren, bedankte ons en wenste ons goede reis.

Aangekomen bij station, kaartje gekocht. Kregen te horen dat trein minimaal 1/2 uur vertraging had. Ik heb geen wanklank gehoord. Wel opmerkingen in de trant van dat dat normaal is, en dat de vertraging nog wel mee viel. Ticket beambte adviseerde ons om achter in de trein in te stappen, vanwege drukte. 

In half uurtje extra tijd, met paar Engelsen gesproken. Die verbleven 2 weken in een $150 hotel aan het strand. Mooi lux resort. Gingen elke dag wel wat ondernemen. Hadden gisteren 10 uur in taxi gezeten om de bekende brug bij Ella (Nine Arches Bridge) te bekijken. En toen weer terug, omdat ze geen tijd meer hadden om andere bezienswaardigheden te bezoeken. We zijn blij dat we rondreizen, niet vastzitten op 1 plek, en tijdens reizen veel dingen zien en bijzondere ervaringen opdoen.

De B&B eigenaar tipte ons dat geld wisselen op de zwarte markt interessant is. Nu waren we 2 dagen geleden aangesproken door een juwelier die dit aanbood. Afgeslagen omdat we daar geen interesse in hadden. Omdat we toch een half uur vertraging hadden, heb ik de beste man weer opgezocht. Kon hem niet vinden, maar werd benaderd door iemand anders. Bleek de plaatselijke dokter te zijn. In gesprek met hem, gaf hij aan dat hij ook euros kon wisselen. Hij had de koers in zijn hoofd. Vervolgens bood hij ook nog kamers aan, en kon bij hem ook nog excursies boeken. Waar kom je in NL nog een huisarts tegen die zo allround is?

Treinreis was beter dan gisteren. Duurde maar 1 uur, en halverwege konden we zitten. Goeie tip van ticketbeamte, om achter in de stappen.

Het valt ons op dat er veel plastic en rotzooi langs de wegen ligt. We hadden leuk contact met jonge Srilankaan, die ons een mandarijn aanbod,ven vervolgens plastic zakje en netje uit trein gooide. Toen zei Mariette dat wij het land zo mooi vinden, maar dat het jammer is dat er zoveel afval ligt. Of hij het ajb in zijn broekzak wilde stoppen en het thuis wilde weggooien. Daar moest ie wel over nadenken. Mensen uit Belarus die we ook in de trein ontmoetten, waren het met Mariette eens. Toen we wegliepen, glimlachte hij naar ons. 

Laatste stukje met bus. Op busstation complete chaos. Ik had busnummer 388 uitgezocht. Blijkt dat de busnummers lopen van 388-1 tot 388-9, allemaal richting Galle. Echter elke bus stopt weer op andere haltes. Eindelijk met hulp van diverse mensen buschauffeur gevonden die ons wilde meenemen. Over reis van 5 km moest ik voor 2 personen 80 roepies betalen, nog geen 25ct.

Hotel is perfect. Jullie kennen mij, dus nog wat onderhandelt over de prijs (had wel een Srilankaan kunnen zijn), en kregen korting als ik booking.com annuleerde. Eigenaar was daar ook blij mee, doordat hij geen commissie hoeft af te dragen. Win-win.